Z chorobami dziąseł i brakami w uzębieniu zmaga się wiele osób w każdym wieku. Powody są różne — niewłaściwa dieta, nieprawidłowa higiena jamy ustnej, uszkodzenia mechaniczne, stany zapalne. Zdrowy i piękny uśmiech jest wizytówką każdego człowieka, dlatego też wszelkie problemy związane z uzębieniem mogą w drastyczny sposób wpływać na poczucie własnej wartości. Rozwiązaniem takiej sytuacji często są implanty zębowe, które jednak nie mogą być zastosowane w kilku konkretnych przypadkach. O czym mowa? Zapraszamy do lektury!
Implant zęba a stan zapalny
Warto wiedzieć, że choroby dziąseł nie zawsze stanowią przeciwwskazanie do przeprowadzenia zabiegu implantacji zębowej. W wielu sytuacjach mogą go jednak znacząco utrudnić ze względu na fakt, że implanty dentystyczne wymagają posiadania zdrowej tkanki kostnej. Jest to niezbędne, by mogły się one trwale ukorzenić. Choroby dziąseł sprawiają, że implant znacznie trudniej umieścić, dlatego zazwyczaj konieczne jest wyleczenie danej choroby, zanim implanty zostaną zaimplementowane w jamie ustnej.
Najczęstszym powodem chorób dziąseł są drobnoustroje, które nagromadzają się w wyniku niewłaściwej lub rzadkiej higieny jamy ustnej. Powodują one stan zapalny tkanek przyzębia, co może prowadzić do utraty implantów i zdrowych zębów. Co więcej, w trakcie leczenia konieczne jest stosowanie tzw. środków antyseptycznych, które pomagają kontrolować ilość bakterii w jamie ustnej i zapewniają właściwe gojenie się ran.
O chorobach dziąseł najczęściej świadczy doskwierający ból i ich krwawienie. Stan zapalny może objąć wyłącznie dziąsła lub nawet całe przyzębie, które są stopniowo niszczone przez bakterie. W skrajnych sytuacjach może się to skończyć nawet usunięciem zdrowych zębów.
Zapalenie dziąseł jest stosunkowo łatwe do wyleczenia, ale we wczesnym stadium choroby. Jeśli choroba zacznie obejmować kość, zaczyna się tzw. zapalenie przyzębia. Trzeba również pamiętać, że zapalenie dziąsła może być jednym ze skutków ubocznych wszczepienia implantu. Niesamowicie istotna jest tutaj odpowiednia profilaktyka pozabiegowa, a więc precyzyjna higiena jamy ustnej i stosowanie się do zaleceń lekarza.
Implanty a choroby dziąseł
Nieleczone zapalenie dziąseł może prowadzić do zapalenia przyzębia, czyli zniszczenia tkanek otaczających ząb. Jest to proces nieodwracalny — dziąsła cofają się, odsłaniając korzenie i szyjki zębów. W rezultacie zaczynają się one poruszać i przemieszczać, by w końcu wypaść.
To jednak nie wszystko, bo nieleczone zapalenie dziąseł może się też przerodzić w zapalenie ozębnej. Wówczas płytka nazębna przesuwa się w stronę korzeni zębowych, przez co tworzy się specyficzna kieszeń poniżej linii dziąsła. Tam z kolei zbierają się resztki jedzenia, co sprzyja rozwojowi bakterii. Proces ten może prowadzić do zaawansowanej paradontozy, która wyklucza możliwość wszczepienia implantów zębowych.
Pacjent może się wówczas zdecydować na przeprowadzenie zabiegów chirurgicznych, które pomogą odbudować utracone tkanki tj. przeszczep dziąsła lub tzw. sterowana regeneracja kości. Kluczowa jest także odpowiednia higiena jamy ustnej. Dopiero wówczas można przeprowadzić zabieg implantacji zębowej.
Paradontoza a implanty
Implanty dają możliwość odzyskania pięknego, pełnego i zdrowego uśmiechu. Ich wszczepienie może być jednak niemożliwe z powodu chorób przyzębia, takich jak paradontoza. Mowa tutaj o naprawdę poważnej dolegliwości, która może doprowadzić do całkowitego bezzębia. Paradontoza to zaawansowane zapalenie przyzębia spowodowane infekcją (zazwyczaj bakteryjną). Jest to bardzo poważne schorzenie, które prowadzi do cofania się dziąseł i stopniowego zaniku kości, a w konsekwencji do utraty zębów. Paradontoza objawia się m.in. bólem i krwawieniem (zwłaszcza podczas szczotkowania).
Zdarza się również wyczuwalny nieprzyjemny zapach i posmak w ustach, rozchwiane zęby i ropna wydzielina. Chorobie tej można zapobiec, stosując się do zasad higieny jamy ustnej. W skrajnych sytuacjach konieczne jest zastosowanie antybiotykoterapii.
Pacjenci, którzy rozważają wszczepienie implantów zębowych, a jednocześnie zmagają się z paradontozą, muszą ją wcześniej zaleczyć. Trzeba bowiem wiedzieć, że nadmierna ilość drobnoustrojów w obrębie przyzębia zaburzy proces przyswojenia świeżo wszczepionego implantu. Jeśli jednak zapalenie ma charakter przewlekły, a dziąsła już się cofnęły, to wciąż da się przeprowadzić zabieg implantacji, ale ze znacznie mniejszym zakresem możliwości.
Paradontoza — profilaktyka
Najlepszym sposobem minimalizującym ryzyko wystąpienia paradontozy, jest regularna i prawidłowa higiena jamy ustnej. Należy systematycznie usuwać płytkę nazębną, a także przestrzegać zdrowego trybu życia i właściwej diety. Paradontoza jest jedną z najczęstszych chorób stomatologicznych — według statystyk jest nią dotkniętych nawet do 40 procent osób w dorosłym wieku.
Rozwój choroby następuje najczęściej przez zbyt dużą ilość bakterii na płytce nazębnej. Wpływ na wystąpienie paradontozy ma też odporność immunologiczna danej osoby, a nawet czynniki genetyczne i wiek. Paradontozie może też sprzyjać palenie tytoniu, cukrzyca, alkoholizm czy zakażenie wirusem HIV. Choroba doprowadza do utraty kości wyrostka zębodołowego, uporczywego bólu i ostatecznie — utraty zębów.
Profilaktyka w przypadku paradontozy powinna obejmować nie tylko prawidłową higienę jamy ustnej, ale również dietę. Codzienne posiłki powinny obfitować w miedź, wapń i witaminę C. Warto również dołączyć do diety produkty żywnościowe, które wykazują silne właściwości przeciwzapalne, a więc: rumianek, cebulę, szałwię, czosnek, bazylię, cynamon czy kolendrę.
Poza tym warto unikać produktów bogatych w cukry proste i pić dużo zielonej herbaty. Zaleca się też w przypadku osób chorych na paradontozę unikania twardej żywności, która może podrażniać dziąsła. Dobrym pomysłem będzie dodanie do diety produktów pełnoziarnistych, które wpływają na regulację poziomu glukozy.
Implanty zębowe — inne przeciwwskazania
Innymi przeciwwskazaniami do przeprowadzenia zabiegu implantacji zębowej, jest zbyt młody wiek. Implanty najlepiej jest wprowadzać dopiero po 20. roku życia, choć zdarzają się od tej reguły wyjątki. Wówczas zabieg musi być jednak poprzedzony dodatkową diagnostyką, która pozwoli ocenić aktualny stan kostny pacjenta.
Zabiegu implantacji zębowej nie przeprowadza się też u kobiet w ciąży. Wynika to m.in. z faktu, że operację poprzedza wykonanie zdjęć RTG i CBCT, które mogą mieć niekorzystny wpływ na zdrowie matki i dziecka. Implantologia obejmuje też zazwyczaj terapię farmakologiczną (leki przeciwbólowe, przeciwzapalne, antybiotyki), co również może stanowić zagrożenie dla przebiegu ciąży.
Lekarz stomatologii przed podjęciem decyzji związanej z wykonaniem zabiegu implantologicznego zawsze przeprowadza szczegółowy wywiad z pacjentem. Czasami ogólny stan zdrowia pacjenta i przyjmowane przez niego leki także stanowią przeciwwskazanie do przeprowadzenia takiej operacji.
Sprawdź również: https://frankowski.pl/specjalizacje/implantologia/
